Siberian Husky najwieksze forum rasy husky

Nelik107

piękne psiaki:)
najlepsza fota - 'podaj do mnie' Very Happy

Hoshi

zgadzam się z Nelik107. Najwspanialsze jest to zdjęcie

anetaa200

Dopiero przeczytałam historię twoich haszczaków i muszę przyznać Agrypina że masz wielkie serce Exclamation

Haszczaki PRZEŚLICZNE Exclamation

agrypina

zeby nie bylo że sie chwale ani nic w tym styli w rodzinie jest również 3 haszczak i również ze schrona.. Jego historia jest jeszcze dziwniejsza... ale jest... pokaże wam przy okazji Urala przy najblizszej okazji ja cykne mu jakieś fajne fotki....

Mafik

hehe, cała rodzinka schronowych haszczaków, czekam na foty!

agrypina

a oto Ural

jeszcze w schronie

po jakimś czasie u moich rodziców

mam śliczniaste oczko pół niebieskie pół brązowe

Mafik

Ale pociesznie umaszczony, świetny Very Happy

Natalia

Jaki łaciaty Wink

Super psina Very Happy

Meg

Hah, fikuśne kolorki Smile

Ja biję pokłony dla tego co zrobiłaś.

anetaa200

Meg zgadzam się z tobą w 100%...

Nelik107

ja z wami też Smile

Sliczny łaciatek:): Razz

P

agrypina

nie ma tu czemu i komu bić pokłonów... zawsze kochałam psiaki ( i konie) i zawsze powtarzałam że jak będe miała psiaka to chcem ze schronu, choć w ten sposób mozna naprawic troszeczke zła na tym świecie.... kiedys mój mąż idąc ulicą ( w sumie na drugi dzień jak wzieliśmy Ramzesa) zapytany mnie dlaczego sie zgodził na niego odp. "czyniąć malutkie dobre uczynki mozemy zmienić na lepszy świat" i to jest nasza dywiza czyńmy maleńkie dobre uczynki im ich wiecej tym na świecie bedzie lepiej.... wszystkie psiaki są z przypadku... Ramzes bo sie zjawił i ukradł serducha, Hades miał być dla moich rodziców, ale moim sercem zawładnął ... a Ural ehhh tu to można było by pisać i pisać jest z tych trzech psów najbardziej poszkodowany przez ludzkie rece a mzoę i nie tylko... w schronisku był aż 4 razy... do nas trafił z bokiem całym w ranach, do dziś nie ufa do konca moim rodzicom ani żadnemu człowiekowi ...... Nie ukrywam były momenty zwątpienia bo Ural ugryzł moja córke ale na szczęście nie do krwi, złapał też mojego siostrzeńca a i na nas nie raz pokazał kły, teraz sie to zmienia troszke i każdym tygodniem jest lepiej.... Oby tak dalej...

W sumie ja tez jeszcze nie powiedziałam ostatniego słowa jeśli chodzi o psiaki, czekam na przeprowadzke na wieś i tam znajdzie sie miejsce na jeszcze jednego hasiora (marzy mi sie rudzielec) i jakiegoś malamuta (marzenie mojego męża)......

Hania

Gosiu, jak już mówiłam po starej dobrej znajomości znajdziemy Ci najpiękniejszego rudzielca na swiecie kiedy tylko będziesz na to gotowa
Smile

biedny ten Ural Sad

jak będziesz miał chwilę czasu to napisz nam jak to z nim było.

Meg

Dokładnie, w końcu członkowie forum będą mieli pierwszeństo

agrypina

W sumie są dwie wersje dlaczego trafił do schronu, pierwsza to ze jego własciciel zmarł i to wersja ze schronu, druga do której doszliśmy samia w zasadzie znajomy który rozpoznał psa, twierdzi ze pies był jego znajomych którzy wzieli rozwód i wyjechali z Polski wiec obie wersje moga sie połączyć tak by zeczywiscie pies mógł trafić do schronu po śmierci kolejnego właściciela... Ze schrona wzioł go młody chłopak, który chyba nie potrafił lub nie chciał sie dowiedzieć jak hasiorkem treba sie zająć, twierdził ze uciekał mu, ale za którymś raem gdy znów trafił do schrona przyprowadzony przez sonsiadów ów młodzieńca opowiedziano o tym w schronie jak to pies zostaje wywalony za drzwi i/lub za furtke, ze ponoć psiak jest bity... po któymś z tych incydentów kierowniczka zadzwoniła czy nie znalazła bym tymczasu dla niego.. i tak tafił do moich rodziców.. nie dawał sie głaskać i dotykać kontakt z człowiekiem ograniczał do wzrokowego.... któregoś dnia zaczełam go wręcz na siłe głaskać a było to po tym jak przyatakował dzieci które chciały go pomizać... to była wielka chwila zwątpienia dla moich rodziców.... gdy tak go głaskałam wyczułam ze ma strupy.... cały bok i szyja w strupach.... strupu układały sie w pręgi, nie obwiniam tu nikogo, moze to były strupy od cięgów a moze został potrącony przez samochód ... Ural panicznie boi sie dużych aut... jak i każdego noiwego człowieka w otoczeniu... jak narazie zaczyna sie cieszyć gdy wraca moja mama do domu tato czy dzieciaki... a i na mnie zaczyna merdać ogonkiem Very Happy

I wiecie co to jest najwspanialsza nagroda za udzielona mu pomoć jego szczęsliwe już oczyska i merdajacy chwilami ogonek

A i jeszcze sie pochwale dziś Hades który zawziecie broni żarcia (warczy szczeka z nosem w misce ) przyszedł z kością do mnie na łóżko Very Happy

i nawet mi ją zostawił Very Happy