Siberian Husky najwieksze forum rasy husky

Arwilla

Każdy z nas przechodzi w życiu jakieś tragedie... mniejsze, lub większe...
Czasem żadne słowa nie są w stanie pocieszyć, pomóc... ale czasem pomaga sama możliwość wyrzucenia z siebie tego co nas boli...

Pozwoliłam sobie założyć taki temat...
Smutny, bo smutny, ale przecież takie jest życie... nie zawsze różowe i puchem usłane...

Kiedy więc będzie Wam szczególnie źle, kiedy coś sprawi, że słońce nie będzie dla Was świecić równie mocno, jak dla innych, kiedy poczujecie, że już dłużej nie dacie rady - wyrzućcie z siebie Wasz smutek...

I nie mierzcie swojego dramatu miarą innych...
Nie bójcie się, że ktoś pomyśli, że Wasz jest "mniejszej rangi"...
Bo choć nie da się porównać śmierci bliskiej osoby z utratą psiego przyjaciela, czy niedostaniem się na wymarzone studia, to przecież każdy smuteczek jest inny i każdy wymaga zrozumienia, pocieszenia, może pomocy...

Empik

Arwilla

Matko... Empik.... tak mi przykro... Sad

Trzymaj się jakoś....

Ja też byłam związana z moją Babcią bardzo mocno...
Nie wiem jak Cię pocieszyć, bo ja, mimo, że w marcu minie 4 lata, dalej strasznie za Nią tęsknię..... Zalamany

Nie wiem jak mogę pomóc...
Pewnie "nijak"... Sad

Ewcia

przykro mi [*]

Empik

Dzieki za miłe słowa. Ada czyli Ebonique już mi teraz bardzo pomogła z psami ( wiecie pogrzeb etc) za co jej dziekuje aczkolwiek musze te psy do niej dostarczyc.

Można jednak liczyc na miłe osoby które pomogą na tym forum. Nie tylko Ada bo sa też inne.

Mam ciezkie dni i ciezko mi to ogarnąc.... Nie wiem do mnie jeszcze nie dociera ze babcia nie zyje....Psy tęsknią bardzo one czują strasznie że nie jest tak jak powinno być....

Baster tęskni....Wchodzi- otwiera sobie pokój babci i tam lezy przy łozku i popiskuje...

Aż płacz na płacz sie zbiera ;(

Arwi - Dziekuje bardzo. Ale nikt mi nie moze [pomoc.... chyba ze psy sam na sam na jachcie wsród fal... ale to odległa przyszłosc.

Bardzo mi zal bardzo... po prostu moja Mama odeszła z tego swiata.

Dobrze ze mam te kochane psy do ktorych moge sie przytulic Sad

Dam rade ale moje zycie teraz przestawiło sie o 180 stopni ....

Dawid

współczuje ci, trzymaj się

Ebonique

Mówiłam, już że mi bardzo przykro... Trzymaj się, musisz mimo że jest ciężko i jeszcze długo będzie.

olka1912

składam kondolencje i wyrazy współczucia:(

Empik

Bardzo dziekuje za miłe słowa. Adzie też za okazaną pomoc dziekuje. Przyjaciół poznaje się w biedzie Smile

I ciesze się że są tacy na których moge polegać. Dotyczy to Was wszystkich Smile

a już Ady na pewno .

Jutro pogrzeb - szczerze mówiąc gdybym nie musiał bym nie szedł.... nie to ze mi sie nie chce a ze wzgledu na to jak pamietam babcie ....

PS. rodzina juz skłócona ze mna jest. Ja swoje powiedziałem bo Tata za miekki jest i nigdy własnego zdania nie ma. I obrazili sie na mnie. Ale cóż takie życie

Suzi_Husky

Niestety wiem co czujesz Empik....

29.10.2010 pożegnałam się z moją drugą połówką.... Krzysiem...miał 26 lat...
Jest nam ciężko i przez wiele dni tak będzie... ale nigdy nie przestanę zadawać pytania- DLACZEGO?????????? Sad

Arwilla

Nawet nie wiem co napisać... Sad

Strasznie mi przykro... Sad

Trzymaj się jakoś...

Kasia

Wyrazy współczucia.

Czas czasami leczy rany.

chocolatelady

Współczuje Empik ;(. ;(. Trzymaj się jakoś.

Suzi ... Sad

wiola

Ja także bardzo wam współczuję.

Jeżeli o mnie chodzi to ja do tematu śmierci mam nieco inny stosunek ale to głównie zależy od wierzeń, od tego za co ją traktujemy. Dla jednych jest przejściem w inny lepszy świat, jeszcze inni uważają ją za sen, inni wierzą w reinkarnację a śmierś jest bramą do następnego odrodzenia albo nirwany. Lecz bez względu czym jest dla każdego z nas, jedno jest pewne, dotyka nas każdego bez wyjątku.
Myślę, że ważne jest to co po sobie zostawiamy, czy naszym znajomym jest szkoda, że odeszliśmy-to znaczy, że byliśmy dobrymi ludźmi czy też nie.

Jeszcze raz pragnę napisać, że jest mi bardzo przykro z powodu waszych strat.

Suzi_Husky

Gdy odchodzi młody człowiek nikt nie może się z tym pogodzić...
przed Krzysiem było jeszcze całe życie...odszedł...zasnął na moich rękach...
wiem jednak, że cały czas czuwa nade mną i Suzką- bardzo ją lubił, chociaż mówił do niej "wariatko" zawsze dostała od niego jakiegoś smaka.

Arwi ja już próbowałam nieraz wyrzucać to z siebie, ale pomaga to tylko na chwilę...

Tymbardzij nie mogę się z tym pogodzić, bo Krzysiu miał taką wolę życia, do ostatniej chwili chciał wstać i żyć....dla mnie...
My doskonale wiedzieliśmy co to znaczy kochać i być kochanym...
ja nadal kocham... Sad